En iyi Güney Kore dizileri 2013 listesi

Güney Kore dizileri 2013 yılında da Türkiye'de ciddi bir izlenme oranı yakalamış durumda. Haberdar.com olarak siz değerli okuyucularımızaGüney Kore dizileri ile ilgili bu haberimizi derledik.

Güney Kore denince akla ilk gelen her ne kadar çekik gözlü insanlar olsa da Güney Kore dizileri ve filmleri ile de kendinden sıkça bahsettirmekte. Güney Kore dizileri çoğu itibari ile romantik konular içermektedir. Güney Kore dizileri özellikle son zamanlarda Türk halkı tarafından oldukça beğenilip izlenmekte. İşte sizin için seçtiğimiz. Güney Kore dizileri listesi 2013 ;

7th Grade Civil Servant

7th Grade Civil Servant, birbirlerinden gerçek kimliklerini saklayan bir çift ve aynı zamanda yeni nesil milli istihbarat ajanları arasındaki aşk, arkadaşlık ile çatışmaları işlemektedir.

Han Gil Roo (Joo Won) çocukken izlediği 007 James Bond serilerinin etkisiyle ajan olmaya karar vermiş birisidir. Şık görünümlü ve zengindir. Sonunda istediği gibi ulusal istihbarat birimine girmiştir ancak yakın zamanda birçok sorunla mücadele etmesi gerekecektir.

Kim Seo Won (Choi Kang Hee) kaslı bir yapıya sahip akıllı bir ajandır fakat maddi durumu çok iyi değildir. Ailesine destek olmak için bu işte çalışmaktadır.

Ad Genius Lee Tae Baek

Ad Genius Lee Tae Baek, reklam sektöründe çalışmakta olan insanların yaşamlarını ve aşklarını konu edinmektedir. Lee Tae-Baek (Jin Goo) zorluklarla dolu fakir geçmişine rağmen reklam dünyasında başarılı olmak için çok çalışan yetenekli birisidir. Baek Ji-Yoon (Park Ha-Sun) ise Keumsan Reklam Şirketi’nde bir stajyerdir ve kendisine verilmiş olan işleri her zaman en iyi şekilde yapmaya çalışmaktadır. Ji-Yoon, zamanla Lee Tae-Baek ile ilgilenmeye başlar.

Ko A-Ri (Han Chae-Young), Keumsan Reklam Şirketi’nde kendine güveni sağlam olan ve aynı zamanda da seksi bir reklam tasarımcısıdır. Hayalini gerçekleştirmek için geçmişini ve aşkını bir kenara bırakmıştır.

Blue Tower

Blue Tower, bir grup asker aracılığı ile askerliğin arka planını konu alan ve gözler önüne seren bir dizidir.

Flower Boy Next Door

Flower Boy Next Door, kendini dünyadan soyutlayıp odasına (kalesine) hapsetmiş olan “Şehirli Rapunzel” Go Dok Mi’nin romantik ilişkilerini konu almaktadır. Go Dok Mi sürekli olarak kapı komşusu olan yakışıklı Enrique Geum’u gözetlemektedir. Enrique Geum, güzel görünümlü, stil sahibi ve bir yandan da bohem bir yaşama sahip başarılı bir yaratıcı yönetmendir.

Bir gün Enrique Geum’un onu fark etmesi ve kapısına dayanmasıyla her şey değişir. Go Dok Mi, Enrique’nin aracılığı ile kabuğunu kırıp gerçek dünyaya adım atar.

Hundred Year Inheritance

Hundred Year Inheritance, sahip oldukları erişte dükkanını ailelerinin farklı kuşakları tarafından işletilmekte olan sıcak bir aile ortamına misafir oluyoruz. Dizimiz temel olarak yemek, sevgi ve aile kavramlarına odaklanmaktadır.

Min Chae Won (Eugene), bu uzun süredir tek bir ailenin kuşakları tarafından işletilmekte olan erişte evinin torunudur. Yaşam dolu, parıl parıl bir kadındır. Min Chae Won bir gün Lee Se Yoon (Lee Jung Jin) ile tanışır. Lee Se Yoon ise varlıklı bir ev sahibidir, özellikle çevrede göstermiş olduğu kötü tavırlarından dolayı pekte iyi bir üne sahip degildir. Ancak işin gerçeği içerisinde sıcak kanlı bir insandır.

IRIS 2

Hikaye IRIS 1′de ki Hyun Joon’un ölümünden 3 yıl sonrasını anlatmaktadır. IRIS’in bu sezonunda Hyun Joon’un gizemli ölümü ve gizli örgüt IRIS de aktif olan Baek San’ın tutuklanmasının ardından yatanlar ortaya çıkartılacaktır.

Yoo Gun NSS’nin takım liderini oynamaktadır ve Ji Soo Yeon ise nişancılıkta olimpik altın madalya ya sahip bir atıcıdır. Yoo Joong Won ise Kuzey Kore’nin resmi ajanıdır ve Choi Min ise NSS’nin direktörü aynı zamanda yeni atanmış milletvekili rolünde yer almaktadır.

Seo Hyun Woo’nun harika bir ajanı canlandırdığı yeni hikayemizde, Yoo Si Hyuk NSS komutanlığı merkezinin bilgisayar dahisidir ve Kim Yeon Hwa ise IRIS 2′de seri katil rolündedir.

Nine: 9 Times Time Travel

Nine: 9 Times Time Travel, bir televizyon kanalında çalışmakta olan Park Sun Woo (Lee Jin Wook) nun yaşadıklarını konu almaktadır. Fantastik drama türünden olan dizimide Park Sun Woo, kanalda yeni çalışmaya başlamış olan haber muhabiri Joo Min Young (Jo Yoon Hee)’a aşık olur ve ona zamanda geriye gideceği 9 adet şans verir…

Pure Love

2013 yapımı bir sitkom dizisi olan Pure Love, okul ve aile içerisindeki aşkları ve yaşananları konu almaktadır.

Sirius

Sirius, tek yumurta ikizi olan Eun-Chang ve Shin-Woo kardeşlerin hikayesini konu almaktadır. Eun Chang gençlik dönemlerinden bu yana popüler ve parlak bir çocuktur ancak kardeşi Shin Woo daha gençken hapse girmiştir. Sürekli olarak kardeşinden daha aşağı olduğunu hisseden Shin Woo nun hapse girmesi ile kardeşine olan duyguları daha da karmaşıklaşmıştır.

Şuan ise Shin Woo bir soruşturma ekibinin şefidir. Özellikle uyuşturucu kaçakçılığı ile ilgili soruşturmalarla ilgilenmektedir. Eun Chang ise bir barda çalışmaktadır. Bir komplo sonucunda Ko Seok-Min ve ikiz kardeşlerin pozisyonları değişir. Eun Chang bundan böyle polis departmanında Shin Woo gibi davranmak durumundadır. Shin Woo kardeşinin yerine geçtiği için şaşırmıştır ve kendi kimliğine tekrar kazanmak için harekete geçer. Bu sırada Ko Seok Mi,n Eun Chang ile anlaşma yapmayı teklif eder.

That Winter, the Wind Blows

That Winter, the Wind Blows, aşka inanmayan bir erkek ile bir kadının hikayesini anlatmaktadır. Jo In Sung ailesini ve ilk aşkını erken yaşta kaybetmiş, hayatını anlamsız bir şekilde yaşayan kumarbazın tekidir. Song Hye-Kyo ise büyük bir şirketin varisi olan yalnız bir kadındır, babasının ölümünden sonra görme yetisini kaybetmiştir.

“That Winter, the Wind Blows”, “I don’t need love (Aşka ihtiyacım yok)” adlı japon dizisinin kore versiyonudur.

The Virus

The Virus, %100 ölümcül olan gizemli bir virüs’ü araştırmakta olan Dedektif Lee Myun Hyun’un yaşadıklarını konu almaktadır. Dedektif Lee Myun Hyun, bu gizemli virüs’ün ortaya çıkması ile birlikte özel olarak kurulmuş olan “Bulaşıcı Hastalık Salgınıyla Mücadele Timi” nin başına getirilmiştir. Araştırmaları sırasında gerçeklerle yüzleşecek olan ekip, bu şeytani güce karşı mücadele edecektir.

Their Perfect Day

Jung Soo Ah (Song Sun Mi), bir holdingin pazarlama bölümünde takım şefi olarak çalışmaktadır. İşinde fazlasıyla iyi olan Jung Soo Ah, malesefki ters oranda da ev işlerinde felaket birisidir. Anaokuluna yeni başlayacak olan bir de kızı vardır, ancak gelin görün ki bu aşamada ne gibi maceralar yaşayacaklardır...

Thorn Flower

Thorn Flower, başından bir dizi talihsiz olay geçmiş olan Se-Mi (Jang Shin-Young) nin hikayesini konu almaktadır. Se-Mi saf ve masum bir kızdır, ancak yaşadıkları ve uğramış olduğu ihanetler sonucunda güçlü insanlardan ve büyük şirketlerden intikam alacak olan ölümcül bir kadına dönüşmüştür.

Aile bireylerinin ölümüyle savrulmuş olduğu bu yolda Se-Mi ihtikamını alabilecek midir?

TV Novel – Sam Saeng

TV Novel – Sam Saeng, 70li yıllarda Seulda yaşanmış olan bir aşk hikayesini izleyicilere sunmaktadır.

Your Woman

Your Woman, birbirlerinin en derin sırlarını bilen bir aile içerisinde yaşanmakta olan kişilerin çatışmaları ve sorunları konu alan bir kore dizisidir.

Tüm Zamanların En İyi Rock Belgeselleri

1. Don't Look Back (1967)

1967 yılına ait bu belgesel D. A Pennebaker tarafından çekildi. Belgesel Bob Dylan'ın 1965 tarihli İngiltere turnesi etrafında dönüyor. Belgeselde Joan Baez, Donovan, Alan Price'ı da görüyoruz..

2. DiG! (2004)

Ondi Timoner’in yönetmenliğinde çekilen belgesel, The Dandy Warhols, The Brian Jonestown Massacre arasındaki çekişmeli müzikal yolculuğu anlatıyor.

3. The Last Waltz (1978)

Martin Scorsese imzalı belgesel, The Band’in turne kariyerinin son konserini beyaz perdeye taşıyor. The Band üyeleri ile Scorsese’nin grupla yaptığı röportajlar, konser görüntüleri yer alıyor.

4. Gimme Shelter (1970)

Albert and David Maysles ve Charlotte Zwerin yönetmenliğinde çekilmiş Rolling Stones belgeseli. Altamont Freeway’de verdiği olaylı konserin ardından yayınlanan bu belgesel, konser öncesi sonrasını da görüntülüyor.


5. No Direction Home (2005)

Martin Scorsese'den bir Bob Dylan belgeseli. Scorsese, bu belgeselde daha önce gün yüzüne çıkmamış Dylan görüntülerini kullanmış. Basın toplantıları, konserler ve nadir bulunan stüdyo kayıtlarının kamera arkası görüntülerine yer vermiş. Belgeselde Bob Dylan'ın yakın arkadaşları ve kendisiyle yapılan uzun röportajları da yer alıyor

6. Fearless Freaks (2005)
7. Joe Strummer: The Future Is Unwritten (2007)
8. The Devil And Daniel Johnston (2005)
9. The Beatles Anthology (1995)
10. End Of The Century: The Story Of The Ramones (2003)
11. Buena Vista Social Club (1999)
12. The Beatles In America (1964)
13. Metallica: Some Kind Of Monster (2004)
14. I Am Trying To Break Your Heart (2002)
15. Standing In The Shadows Of Motown (2002)
16. The Decline Of Western Civilization: The Metal Years (1988)
17. The Filth And The Fury (2000)
18. Heavy Metal Parking Lot (1986)
19. Meeting People Is Easy (1998)
20. The Kids Are Alright (1979)

1. Michael Jackson - This is it

2. We Jam Econo: The Story of the Minutemen

3. Led Zeppelin: The Song Remains the Same

4. Roy Orbison: Black & White Night

5. The Who: The Vegas Job

6. Madonna: Sticky and Sweet Tour

7. It Might Get Loud

8. Rolling Stones: Stones in Exile

9. Imagine: John Lennon

10. Iggy & The Stooges: Live In Detroit

11. I Am Trying to Break Your Heart

12. The Flaming Lips: The Fearless Freaks

13. When You're Strange: The Doors

14. Soul Power

15. Who Is Harry Nilsson? (And Why Is Everybody Talkin' About Him?)

Son yıllarda müzisyenlerin hayatlarını anlatan çok sayıda film yapılsa da müziği anlatan belgesellere çok az yer veriliyor.
Walk the Line ve La Vie en Rose gibi çok iyi filmleri bir müzik filmi olarak değerlendirmeye almak istemiyoruz zira bu filmler dönemin tutumuna, moda anlayışına, siyasetine de oldukça büyük oranda değiniyor ve dönemin tüm kültürünü müzikle beraber bir arada yansıtıyor.

A Great Day In Harlem (1995)
Siyahilerin efsanevi müziği cazı hayranlarına en güzel anlatan filmde, Jean Bach 1958 yılında bir yaz gününün hikayesini anlatır. Amatör fotoğrafçı Art Kane cazın altın çağını anmak için Esquire dergisinin özel bir sayısında 57 caz müzisyeninin fotoğraflarını çekecektir. Arşivlerdeki çekimler, röportajlar ve canlı performansları bir araya getiren bu film için Whitney Balliet'in New Yorker'a yazdığı kelimlere katılmamak imkansız. "Zekice, komik, dinamik ve tamamen mucizevi bir belgesel"

Jazz on a Summer’s Day (1959)
1958 yılındaki Newport Caz Festivali'nde çekilen görüntülerden oluşan bu belgesel şimdiye kadar yapılmış en iyi caz filmlerden biri olarak gösteriliyor. Louis Armstrong ve Thelonius Monk gibi efsanelerin canlı performanslarının yer aldığı filmde 50'lerin caz dünyasına konuk oluyoruz.

Don’t Look Back (1967)
1967 çıkışlı "Don't Look Back" Dylan'ın çocukluğundan müzikal kariyerine kadar pek çok noktaya değinen başarılı bir Bob Dylan belgeseli. Oscar adaylığı bulunan Amerikan yönetmen D.A. Pennebaker tarafından çekilen belgesel yapımda Dylan'ın kendisi başrolde. Albert Grossman, Bob Neuwirth, Joan Baez, Tito Burns, Alan Price, Donovan ve Derroll Adams da belgeselde yer alan diğer isimler. Ülkemizde Blu-ray olarak da piyasaya sürülen bu eser, Dylan'ın 1965 senesinde çıktığı üç haftalık İngiltere turnesini ve sahne dışındaki Dylan'ı gözler önüne seriyor.

Woodstock (1970)
1969 yılında “3 Days of Peace & Music" sloganıyla ilk kez gerçekleştirilen Woodstock Festivali müzik dünyasının en önemli dönüm noktalarından biri olarak kabul edilir. Bu festivale ait ‘Woodstock’ belgeseli 1970 yılında gösterime girer ve bir yıl sonra Akademi Ödülleri’nde ‘En İyi Belgesel’ kategorisinde Oscarı kazanır. Yönetmenliğini Michael Wadleigh’in yaptığı belgeselde başta “Jimi Hendrix” olmak üzere: “The Who” , “Crosby, Stills & Nash” , “Joan Baez”, “Richie Havens”, ve “Janis Joplin” gibi birçok önemli müzisyeni dinleme şansına eriştiğimiz gibi o kuşağın yaşam tarzı ve hayat felsefesine tanık oluruz. 1996 yılında ABD Ulusal Film Arşivi’ne alınan yapıt tüm zamanların en iyi müzik belgeseli olarak kabul edilir.

Gimme Shelter (1970)
David ve Albert Maysles gelmiş geçmiş en iyi rock gruplarından The Rolling Stones ‘un New York Madison Square Garden’da başlyıp Kaliforniya Altamont yarış pistinde biten 20 günlük turnesini filme almak isterken büyük bir trajediyle sonlanacağını elbette tahmin edemezlerdi. Altamont’da 300.000 kişilik kalabalığın içinde, güvenlikten sorumlu Hells Angels ekibinden birinin 18 yaşındaki bir gencin ölümüyle sonlanan hareketinden sonra, film çiçek çocuklarının korku filmi haline geldi.

Soul Power (2008)
1974 Zahire’si, Kinshasa sahnesi... Dövüş organizatörü Don King’in,  Muhammed Ali ve George Foreman arasındaki müsabaka ve 3 gün sürecek konser için film onayı vermesinin ardından başlayan 125 saatlik çekim.  James Brown, Bill Withers, BB King, Celia Cruz ve Sister Sledge ve onları izleyen inanılmaz bir afrikalı kalabalık.

The Filth and The Fury (2001)  
1970'lerin sonlarına doğru, genç ve çılgın bir İngiliz grubu, Rock müziği dünyasının uyumunu ve statükosunu paramparça etti. Varlığını yalnızca iki yılı biraz aşan bir süreyle, 1975 Kasım'ından 1978'in başlarına kadar sürdüren Sex Pistols'ın "Punk"ı icat ettiği söylenemezse de, pop müziğinde devrim yaratan bir 45'lik plakla Punk'ı dünyanın her yanında tanıttığı bir gerçektir. 

Rock müziğin tarihindeki en etkin gruplardan birinin onaylanmış portresi olan The Filth and The Fury, grubun 1970'ler sonu İngiltere'sindeki sosyo-politik duruma paralel gelişmesini izliyor: Her Rock belgeselinde olduğu gibi, film, provalardan, TV programlarından ve daha da önemlisi, konserlerden, büyük çoğunluğu daha önce hiç görülmemiş arşiv görüntülerini içeriyor ve Sid Vicious’un kız arkadaşı olduğu iddia edilen kadını öldürmesi ve tutuklanması ile sona eriyor.

Metallica: Some Kind of Monster (2004)
Genelde müzik filmlerinde film,  arka planda çalan müzik üzerine olsa da Joe Berlinger ve Bruce Sinofsky grubun hikayesin bambaşka bir açıdan ele almakta ve müziğin bu filmde hiç mi hiç önemi yok. Belgesel tamamen orta yaşlı grup üyelerinin sinir harpleri, birbirileriyle mücadeleleri ve çalkantılı ruh halleri üzerne kurulu. Grup üyeleri James Hetfield ve Lars Ulrich arasındaki uçurumu daraltmak için uğraşan terapist Phil Towle’un çalışmalarını gördükçe biraz loopa girmiş gibi hissedebilirsiniz ama film adeta Spinal Tap’e can vermekte.

Buena Vista Social Club (1999)
Havana, Küba’da geçen bu harika filmde, yapımcılığı  etno-müzikolog, gitarist ve yapımcı Ry Cooder ve oğlu Joachim Cooder, yönetmenliği ise Wim Wendes üstlenmektedir. Ry Cooders’ın 1996’da Küba’ya gidip yerli müzisyenlerle bir albüm yapma fikrinden doğan film, Compay Segundo (91 yaşında), piyanist Ruben Gonzalez (80) ve İbrahim Ferrer (70) gibi çoğu 50'li ve 60'lı yıllarda Buena Vista Social Club üyesi olan fakat emekli olmuş müzisyenleri konu almaktadır. Küba’nın kendini bütün neşe ve sıcaklığıyla gösteren canlı Havana sokaklarıyla büyüleyici bir film.

Respect Yourself: The Stax Records Story (2007)
Samuel L. Jackson ve  tüm zamanların en büyük plak şirketlerinden biri The Stax Records efsanesi. Memphis, Tennessee’de kurulan Stax  Otis Redding, Sam & Dave, Isaac Hayes  ve  Staple Singers gibi dünyaca ünlü müzisyenleri dinleyicilerle buluşturdu. Siyahi ve beyaz müzisyenleri aynı çatıda toplayan plak şirketi döneminde insan hakları ve eşitlik adına en büyük adımlardan birini atmış oldu. Stax zirveye 1972 yılındaki efsane Wattstax Los Angeles konseri ile ulaştı ki, Reverend Jesse Jackson’ın  ‘I am – Somebody’ konuşması da bu konserde gerçekleşmiştir.

Tehlikeli ve seksi

Gangsterlerin arasında, kan ve para dolu erkek dünyasında, Corky ile Violet'in tutkulu ilişkisini anlatan 'Bound', Wachowski Kardeşler'in 'Matrix'ten önceki başyapıtı...

Corky ile Violet, Cesar’ın parasını alıp kaçmaya çalışır. Ama işler her zaman planlandığı gibi gitmez...

ÖNCEKİ BÖLÜMLER

Dark City Pleasantville Collateral Unbreakable Ice Storm Before the Devil Knows... In Bruges Stranger Than Fiction 13th Floor Lars and the Rael Girl Sleepless in the Seatle Chicken Run

    
Neden değeri bilinmemiş?
Bazı filmler genel beğeniye uymaz. Oscar'ın yıldızı, festivallerin göz bebeği değildir. Gişe yapmaz, yıldız tablosunda esamesi okunmaz, az sayıda da olsa sinefiller ve birkaç sinema yazarı sayesinde değeri bilinir. Genel bir tarifi yoktur aslında bu filmlerin. Pek bilinmeyen filmlerden popüler yapımlara kadar belirsiz bir liste... Değeri Bilinmemiş Başyapıtlar biraz böyle bir şey...     

Hasan CÖMERT

ntvmsnbc

14:19

Wachowski Kardeşler bizleri ‘Matrix’ ile sersemletmeden 3 yıl önce ‘Bound’ (Tuhaf İlişkiler) adındaki filmleriyle ‘film noir’ (kara film) türünün en nadide parçalarından birine imza atmışlardı zaten.

‘Bound’ birçok şeyi ters yüz etmesine rağmen her karesiyle saf bir kara film; femme fatale, suç, cinayet, entrika, cesetler, para, diken üstünde bir hikaye… Açılışından son ana kadar süren gerilim ya karakterler arasında ya da paranın etrafında cereyan ediyor. Hikaye, tür için tanıdık bir hikaye. Ancak, Wachowski Kardeşler bu tanıdık hikayeyi anlatırken değişiklik yapmayı da ihmal etmiyor. Bu defa, erkek dünyasında erkekler yan karakter! Filmde femme fatale olduğunu söylemiştik ama rollerin değiştiğini de eklemeliyiz. Öykü heteroseksüel değil lezbiyen bir aşk etrafında döndüğünden doğal olarak Corky ve Violet’in ilişkisi filmdeki tüm ilişkilerin de doğasını bozuyor! Takım elbiseli adamların yanındaki şuh kadın yerine kirli işler arasından sıyrılarak yeni bir sayfa açmaya çalışan iki kadın var...

Violet ve Corky arasındaki çekimi daha filmin ilk sahnesinde hissederiz. İlk kez asansörde karşılaşan ve bakışmaktan kendilerini alıkoyamayan iki kadının birbirine olan tutkusu ‘erkek hikaye’nin bambaşka hal almasını sağlayan baş unsur aynı zamanda. Hikayede alışıldık erkek karakter yerine lezbiyen bir karakter var ama daha da önemlisi bu karakter erkekleşen bir karakter değil. O yüzden iki kadından birinin baskın, kurtarıcı olduğu bir hikaye anlatmaz ‘Bound’, ‘birlikte’ hareket eden, türün kalıplarını darmadağın eden iki kadın vardır hikayeyi sürükleyen. Seksi, ateşli, ihtiraslı kadın değil sadece; kaderini kendisi çizen, kararı kendisi veren kadın(lar).

İki kadın arasındaki ilişki dramatik yapının sağlam bir şekilde işlemesini de sağlar. Geçmişleriyle, hayalleriyle ortak bir arayışa giren Corky ve Violet arasındaki cinsel çekim filmin erkek havasını adeta yok eder. Sinema tarihine geçen sevişme sahnesi etkileyici olduğu kadar erkek dünyasının birazdan paramparça olacağının da sinyalini verir. Çünkü, alelade bir sevişme sahnesinden öte o tutkuyu ve ikisinin birbirine ne kadar ihtiyacı olduğunun en açık göstergesidir.

‘Yeni bir hayat’ çoğu ‘film noir’ başyapıtının olduğu gibi ‘Bound’un da mottosudur. Dibi görmüş, etkisiz kalmış, sürüklenen iki karakterin çıkış aradığı hikayenin merkezinde para olması da elbette şaşırtıcı değil. Türün olmazsa olmaz nesnesidir para. Filmde parayı adeta hissederiz; sesini duyarız, rengini görürüz, kanla yıkanmasını izleriz. Çantanın, poşetin, kese kağıdının içinde ya da belirsizliğiyle çıkış kapısıdır para. Ve yönetmenler seyirciyi olabildiğince paraya yaklaştırır. Alegorik bir biçimde değil maddi olarak parayı gösterir bize. Biraz yakın, bazen uzak, bazen de yoktur. Ama her şekilde gerilimin baş kaynağıdır. Varken de, yokken de…

‘Bound’ kısıtlı mekanlarda geçer. İki oda arasından taşmayan hikaye hiçbir şekilde tekrara, sıkıcılığa düşmez. Hatta temponun bir an bile düşmemesinin sebeplerinden biri de iki oda arasındaki gerilimdir. ‘Bound’ kısıtlı mekanda geçtiği ve dış çekimi çok az kullandığı için ‘film noir’ın bazı olmazsa olmazlarına (keskin ışık, gölge oyunları gibi… ) yaslanmaz. Onun yerine son derece stilize bir anlatımla tamamen kendisine ait bir görsellik yaratmayı başarıyor Wachowski Kardeşler. Tehlike dolu hikayeyi değme gerilime taş çıkartır şekilde anlatıyor. Gerilim dozu hiç azalmadığı gibi mekan görselliğin, odadan odaya geçerken, duvar aralarından, kablolardan ilerleyen kamera da gerilimin bir parçası oluyor. ‘Bound’ sertlik konusunda da hiç taviz vermiyor; silahlar, kopan parmaklar ve kan revan içinde suratlar, parkeler, küvetler, halılar…

Birkaç yıl sonra patlama yapacak Wachowski Kardeşler’in hazine değerindeki başyapıtı demek yanlış olmaz ‘Bound’ için... Son derece sert, kanlı, tehlikeli ve seksi bir film... Kendine özgü anlatımıyla türün içinde parlıyor. Birçok sahnede türün başyapıtlarını ve Brian De Palma, David Fincher, Coen Kardeşler gibi usta isimlerini hatırlatan (Özellikle boyalar içindeki sahneyi izlerken ‘Blood Simple’ı hatırlamamak imkansız) ‘Bound’un tam bir auteur sineması olduğunu bugünden bakınca anlamak daha kolay galiba…

Matrix'ten önce... ‘Matrix’ten önce ya da sonra izlemiş olun fark etmez; Wachowski Kardeşler’in ‘Bound’ ile Matrix’e ısındığı da bir gerçek. Hikaye ve meseleleriyle iki film birbirinden çok uzak dursa da Wachowski Kardeşler’in ilk filmlerindeki stilize anlatımı Matrix’e taşıdıkları gözden kaçacak gibi değil. Matrix’i ufaktan da olsa müjdeleyen çekim teknikleri, kamera hareketleri, zoom yapılan bazı nesneler (hatta küvetteki ilk sahne fazlasıyla Matrix’tir) ve filmin görselliğini belirleyen birçok şey; odalar, duvarlar, kablolar, koridorlar, merdivenler gibi…

BoundYönetmen: Wachowski Brothers
Senaryo: Wachowski Brothers
Oyuncular: Jennifer Tilly, Gina Gershon, Joe Pantoliano

Karanlık bir peri masalı

Rüya göremeyen bir kaçık, çılgın bilimadamı, migreni olan bir beyin, klonlar, çocuk kaçıran bir çete, akerdiyon sesiyle harekete geçen pire vs… Karanlık, kasvetli masal 'Kayıp Çocuklar Şehri'nde asıl kaybedilen çocukluğun kendisi...

Jean-Pierre Jeunet ve Marc Caro'nun yönettiği 'Kayıp Çocuklar Şehri' 90'lı yılların en iyi filmleri arasında...

    
Neden değeri bilinmemiş?
Bazı filmler genel beğeniye uymaz. Oscar'ın yıldızı, festivallerin göz bebeği değildir. Gişe yapmaz, yıldız tablosunda esamesi okunmaz, az sayıda da olsa sinefiller ve birkaç sinema yazarı sayesinde değeri bilinir. Genel bir tarifi yoktur aslında bu filmlerin. Pek bilinmeyen filmlerden popüler yapımlara kadar belirsiz bir liste... Değeri Bilinmemiş Başyapıtlar biraz böyle bir şey...     

Hasan CÖMERT

ntvmsnbc

11:47

‘’Dünyanın bütün çocuklarına işkence etsen bile elde edemeyeceğin tek bir şey var; bir ruh’’

Bazı filmler bambaşka bir şey anlatsa bile yaşadığınız ülkenin ruhuna uygun okumalar yaparsınız ister istemez. Çocukların hapishanelerde yok olduğu, tecavüz edildiği, bombalar arasında parçalandığı, devleti tarafından 13 kurşunla vurulduğu bir ülkede yaşıyorsanız ‘Kayıp Çocuklar Şehri’ ismi de hoş tınılar bırakmaz elbette. Ne kadar fantastik bir hikaye olursa olsun bir kabusun içinde yaşıyorsanız izlediğiniz hikayenin gerçekliği de sizinle birlikte değişiyor mecburen.

Jean-Pierre Jeunet ve Marc Caro ikilisi solo çalışmalarından önce çektikleri ‘Kayıp Çocuklar Şehri’nde (La Cite des Enfants Perdus) çocukların kaçırıldığı, kobay olarak kullandığı ve çalıştırıldığı kabus bir şehir yaratırlar. Gökyüzü dahil siyah ve yeşilden başka rengin olmadığı, kasvet dolu bu liman şehrinde sadece kimsesiz çocuklar ve çocukların etrafındaki ‘normal’ olmayan yetişkinleri izleriz.

Jeunet-Caro ikilisi hepimizin bildiği o çocukluk masallarını hatırlatan bir hikaye anlatıyor ‘Kayıp Çocuklar Şehri’nde; türlü türlü canavarlar/ ucubeler, karanlık, bela dolu yollar, olaylar, hikayenin düğümünün çözüleceği baş kötü karakterler… Ama küçük dokunuşlarla ve yüzlerce ayrıntıyla tamamen kendilerine ait bir dünya yaratmayı beceriyorlar – ki onların sinemasının anahtarı da burada zaten. Sinema tarihinden, masallardan, çizgi dizilerden aldıkları ilhamı ve görselliği etkileyici bir şekilde yeniden yaratıyorlar.

Hikaye yine masalları hatırlatacak kadar basit. Çılgın bir bilim adamının yarattığı Krank ve onun klonlanmış adamları şehirdeki çocukları kaçırır. Rüya göremeyen Krank çocukların rüyalarına sahip olmak ister ancak çocuklar ondan korktuğu için sadece kabuslarına sahip olabilir. Diğer yandan ise güçlü ama bir çocuk kadar bile kafası çalışmayan One, kardeşi kaçırılınca onu aramaya başlar ve kimsesiz çocuklarla özellikle de en bilmişleri Miette ile işbirliği yapar. Ve bir dolu masal karakteri tabii; migreni olan bir beyin, üçüncü göz ile yaşayan bir çete, birbirinin kopyası klonlar(!), kötü yapışık ikizler, akerdiyon sesiyle harekete geçen sadık pire vs…

Filmin anahtarı ise çocuklar çünkü çocukların kendisi kayıp değildir, aslında onlar çocukluklarını kaybetmiştir. Hikayede ne çocuklar çocuktur ne de yetişkinler yetişkin. Asıl yetişkin çocuklardır çünkü onlar doğduklarında gerçek hayatla tanışırlar. Kötü, karanlık dünyayla, gerçek kötülerle, kendilerini kullananlarla... One (Kurtarıcı) onları kullanmayan tek yetişkindir çünkü o da zihinsel yönden çocuk gibidir. Ve çocukları kurtaran da o olur. Miette’in ona olan sevgisi büyüktür çünkü One onun için hem koruyucu, hem sevdiği adam hem de anne, baba, ağabey, bir ailedir.

Filmin gerçeklikle kurduğu bağ bu açıdan son derece sağlamdır. Tüm tasarımlar ve atmosfer bile bu ‘kayıp çocukluk’ üzerinden okunduğunda bi’ kat daha anlam kazanır. Örneğin çuvalların üzerinde uyudukları sahnede Miette ile One arasındaki diyalogda çocuk-yetişkin dünyasına dair o kopuşu görmek mümkün. Miette, ne iş yaptığını sorduğunda One’ın cevabı şöyledir ‘’Balinaları zıpkınlıyordum. Bir gün balinaların şarkısını duydum. Sonra zıpkınlarım hep ıskaladı.’’Jeunet ve Caro’nun dünyası biraz böyle bir dünya zaten; çocuklukla yetişkinlik, hüzünle mizah, karanlıkla iç açıcı bir atmosfer arasında…

Filmin kötüsü Krank ise rüyaları olmadığı için mutsuz. Bu yüzden çocukların rüyalarını çalmak istiyor. (İnsanların anılarını çalmak isteyen Dark City’nin yabancıları akla geliyor) Dolayısıyla – rüyalar, çocukluk masumiyeti, güzel düşler diye sıraladığımızda- çocukluk yaşamadığını düşünebiliriz. Sonuçta çılgın bilim adamı tarafından yaratılmış çılgın tipler var karşımızda. Çocukların çocukluklarını çalan çocukluğu olmayan adam diye bir paradoks çıkıyor karşımıza. Bu da bizi yine filmin temel meselesine götürüyor. Çocukluğun kaybı.

Yıldızlar mutfakta Ron Perlman başta olmak üzere oyuncuların müthiş iş çıkardığı ve filmin dünyasını bi'kat daha gerçek kıldığı performanslarının yanı sıra bu karanlık peri masalının mutfağındaki isimlerden de bahsetmek gerekiyor. Marc Caro’nun sanat yönetmenliğini de yaptığı filmin görsel yönetmeni Darius Khondji (ki neredeyse Seven’daki kadar karanlık bir iş çıkarıyor), kostüm tasarımları ünlü modacı Jean-Paul Guilter’e, müzikleri ise Angelo Badalamenti’ye ait.

‘Kayp Çocuklar Şehri’nin yapım tasarımları hikaye anlatımı ve kurgu kadar önemli keza Jeunet ve Caro’nun hikayeyi görsel bir dünya üzerinden çizdikleri her kareden okunabiliyor. (Bu açıdan filmin DVD’sindeki storyboard çizimlerine göz atmak ayrı bir zevk) Her sahnede onlarca ayrıntı var ve her ayrıntının özenle tasarlandığını görmek için belki birden fazla kez izlemek gerekiyor. Özelikle gözyaşının şilebi batırdığı o muhteşem bölüm ya da kendi ölümünü izlemenin nasıl bir şey olduğunu gösteren sert ve karanlık sahne... İzlediğiniz ilk anda fark ediyorsunuz; başka bir dünya yaratıyor Jeunet ve Caro. Bunu bütün filmlerinde görmek mümkün ancak hem tasarımları hem de çekim teknikleri açısından ‘Kayıp Çocuklar Şehri’nin ‘Şarküteri’den (Delicatessen) bile yaratıcı olduğunu söyleyebiliriz. Alman Dışavurumculuk akımından Terry Gilliam’a- özellikle de Brazil’e- Tim Burton’dan Alex Proyas’a birçok yaratıcı isimle yakın dünyalarda gezinen Jeunet ve Caro’nun tek başlarına aynı tadı veremediklerini de eklemek gerek.

İkili ‘Kayıp Çocuklar Şehri’nde orijinal olmayan bir hikayeyi eşsiz bir görsellikle farklı bir lezzete dönüştürmeyi başarıyorlar. Fazlasıyla huzursuz edici ve karanlık prodüksiyon tasarımına rağmen ikilinin alametifarikası olan karakterleri, mizahı ve her anı akılda kalan sahneleriyle kendini iyi hissettiren bir filme dönüşüyor 'Kayıp Çocuklar Şehri'.

La Cité des Enfants Perdus
Yönetmen: Marc Caro, Jean-Pierre Jeunet
Senaryo: Giles Adrien, Marc Caro, Jean-Pierre Jeunet
Oyuncular: Ron Perlman, Judith Vittet, Daniel Emilfork, Dominique Pinon